Wat s’morgens begon met de twijfel om niet te starten. Dit om de auto te sparen en ook omdat het zo slecht was dat we er waarschijnlijk toch niet door konden komen met onze achterwiel aangedreven auto. Met het verkennen zaten we al vast laat staan in de rallysprint met de laag liggende rallyauto.
Toen we besloten hadden om het toch maar te gaan proberen werd eerst de auto maar eens wat omhoog gezet en gekeken naar de juiste banden keuze. Dit eindigde na de 6e KP in een 7e plaats algemeen en 1e in de tweewiel aangedreven auto’s. Een resultaat waar we meer dan zeer tevreden mee zijn, waar we het normaal laten liggen op het onverhard ging hij nu als een speer.
Op KP1 voelde het meteen goed aan, we kwamen zonder problemen aan de finish. Van KP 1 dus op naar KP 2 waar we dachten wat tijd in te kunnen halen, omdat we hier meer grip hadden verwacht. Maar dat bleek niet zo te zijn ook hier was het rijden op ijs, geen grip met onze achterwiel aangedreven Ford Escort. Dan maar gewoon door blijven rijden en het hoofd erbij houden en uitrijden was onze gedachten. Zo kwamen we heelhuids over de finish, op een kapotte uitlaat en wat motor problemen na. De auto word nu geheel gedemonteerd en wordt van top tot teen na gezien om er zo in Hulst weer 100% voor te kunnen gaan.
