Laatst zat ik door de zeer uitgebreide fotoafdeling van deze site te kijken. Ruim 9.000 stuks doorlopen is me een beetje te veel van het goede, maar daarvoor hebben ze een prachtige zoekfunctie ingebouwd. Naampje intikken en klaar is Kees. Keurig uitgelijnd verschijnt alles wat ze hier verzameld hebben over de favoriete rijder. Dus zo gezegd zo gedaan. Ik heb me een avond helemaal vermaakt met het kijken van foto’s. De ene na de andere naam heb ik ingetoetst. Van Eldik, Bijvelds, Van Eerd, Wevers, Jasper van den Heuvel, Weijs Jr., Koops, allemaal heb ik ze doorgelopen. En ik moet toegeven er zitten echte juweeltjes bij.
Ik kwam een prachtige foto tegen van een van mijn favoriete Nederlandse rijders. Die foto wilde ik als bureaublad op mijn pc zetten. Dus heb ik eerst even tussen de wallpapers geneusd. Tsja, dat was nou jammer. Die foto was niet beschikbaar als wallpaper. Nu heb ik voor mijn werk, ik heb een eigen bedrijfje, een beperkte computercursus gevolgd en wist ik dus dat ik, door met de rechtermuisknop op de foto te klikken een menu te zien krijg, zodat ik de bewuste foto op kan slaan op mijn eigen computer. Ik zat me al helemaal te verheugen op mijn prachtige achtergrondje. Tot ik de foto probeerde te openen. Wat was dat nou? Ik kreeg gewoon een wit afbeeldinkje. Waar was nou die schitterende plaat van Maarten Holkers uit Amsterdam?
De volgende dag heb ik een vriendje gebeld en gevraagd hoe ik die foto toch op mijn bureaublad kan krijgen. Nu werkt die vriend bij een uitgever en heeft hij kaas gegeten van computers, maar ook van rechten. “Oh, die plaat is beveiligd tegen downloaden. Dat kan ik wel begrijpen,” was het eerste dat hij mij vertelde. “Maar, die ‘plaat’ staat toch op internet. Dan mag ik hem toch wel als achtergrondje instellen en gebruiken?” vroeg ik hem geïrriteerd. “Luister,” kreeg ik als antwoord. “Je moet die fotosectie van die site zien als een etalage van de fotograaf. Die fotograaf heeft er tijd, moeite en kosten in zitten om de foto te maken. Daarna heeft hij er werk aan gehad om de foto op internet te krijgen en hij bezit de rechten van de foto. Hij mag dus een redelijke vergoeding voor zijn tijd, moeite en gemaakte kosten vragen. En dan nog blijven de rechten van de foto van hem. Als er bij jouw zaak dingen uit de etalage gehaald worden, dan ga je ook aangifte van diefstal doen.”
Ik was nu echt helemaal over mijn toeren. Op veel andere sites van rallyteams kom ik foto’s tegen met het rallysport.nl logo in de rechterbovenhoek. Hoe komen die teams dan aan die foto’s? “Dat kan op twee manieren,” was het antwoord. “Manier één is gewoon kopen van een digitale foto. Dat kost meestal niet zo gek veel als je zo’n foto alleen voor een website wilt gebruiken. Vaak hoef je dan alleen maar een naam te vermelden van de fotograaf of word er een ander logo ingeplaatst. Als je er een logo in laat plaatsen dan is de foto meestal goedkoper. Of, en dat is manier twee, je zoekt naar een manier om die foto toch te kunnen downloaden. De tweede manier is niet netjes en is inbreuk op de rechten van de fotograaf. Bovendien kan het je op een dikke rekening komen te staan als de fotograaf er achter komt. Je kan dat zien als diefstal van de foto. Als de fotograaf de zaak op de spits wil drijven kun jij nooit aannemelijk maken dat je het niet wist. Want je weet dat je een speciale truc hebt moeten gebruiken om de foto van de site te halen. Dus ga je altijd nat.”
Nu ben ik iemand die iedereen het zijne gunt en ik wil ook niet dat de etalage van mijn zaak leeggehaald wordt zonder dat ik pecunia zie voor de spullen die er in staan. Dus heb ik maar een mail naar Maarten gestuurd. Bleek dat ze nog veel meer foto’s hebben van mijn favoriet. Wat er op de site staat, is maar het topje van de ijsberg. Ik heb nu een digitale foto gekocht zonder logo die niet op de site stond. Ik geniet nu dagelijks van mijn bureaubladachtergrondje. Ik hoop maar dat al die teams die hier foto’s weghalen dat op de zelfde manier doen als ik. Dan kunnen we nog lang genieten van veel fotomateriaal op Rallysport.nl.
